Krummavísur

Krummavísur

(isländisch)

Krummi svaf í klettagjá
Kaldri vetrarnóttu á,
verður margt að meini,
fyrr en dagur fagur rann
freðið nefið dregur hann
undan stórum steini.

Allt er frosið úti gor,
ekkert fæst við ströndu mor
svengd er metti mína,
ef að húsum heim ég fer
heimafrakkur bannar mér
seppi úr sorpi að tína.

Öll er dakin ísi jörð,
ekki séð á holtabörð
fleygir fuglar geta,
en ðó leiti út um mó
auða hvergi lítur tó
hvað á hrafn að éta.